Wyszukiwanie w encyklopedii:

2011-03-27
2022-04-01

Turyści

Estrada Publicystyczna, prezentowana wspólnie z Glinianymi gołębiami (łączona premiera w Opolu 31 III lub 1 IV 1961). Na afiszu jako twórców wymieniano kolektyw w składzie: Andrzej Bielski, Ludwik Flaszen, Jerzy Grotowski, Jerzy Gurawski, Antoni Jahołkowski, Bernard Juszczak, Adam Kurczyna. Wykonawcami byli: Andrzej Bielski, Antoni Jahołkowski i Adam Kurczyna, autorem montażu dokumentalnych tekstów, nagrań oraz zdjęć filmowych Jerzy Grotowski, a scenografii – Jerzy Gurawski. Przedstawienie odwoływało się do relacji wojennych i miało jednoznaczną wymowę antyfaszystowską i antyrewizjonistyczną. Estetycznie oszczędne i skromne, zachowywało konwencję estradowej prezentacji skierowanej bezpośrednio do publiczności, w której osobowości aktorskie podporządkowane zostają przekazowi historycznemu i ideologicznemu (w komentarzach i recenzjach odwoływano się w tym aspekcie do propozycji Bertolta Brechta). Prezentowane ponad 30 razy, w większości w objeździe, w salach zakładów pracy i w poszczególnych miejscowościach Opolszczyzny, kolejno: w Zakładach Mleczarskich w Opolu (10 IV 1961), w Namysłowie (13 IV), auli WSP w Opolu (19 IV), Niemodlinie (29 IV), Kościeliskach (7 V), Łączniku (11 V), Łambinowicach (12 V), Krzyżanowicach (14 V), w Technikum Rolniczym w Nysie (16 V), Zawiściu (18 V), Jasienicy (19 V) i Graczach (22 V).

Bibliografia: 

Jerzy Falkowski: Sens istnienia herezji, „Współczesność” 1961 nr 10, z 16–31 maja, s. 4.

Tadeusz Hołuj: Ciche brawo, „Życie Literackie” 1961 nr 18, z 30 kwietnia, s. 4.

Czesława Mykita-Glensk: Życie teatralne Opola. Od czasów najdawniejszych do współczesności, Opole 1976, s. 215 i 287.

Jerzy Sykun: Teatr zaangażowany, „Więź” 1961 nr 10, s. 147–150.