Grotowski – narracje

Grotowski – narracje

Zespół redakcyjny: Agata Chałupnik, Zofia Dworakowska, Małgorzata Terlecka-Reksnis, Joanna Woźnicka

Wstęp i redakcja naukowa: Leszek Kolankiewicz

Uniwersytet Warszawski, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Warszawa – Wrocław 2013

 

Ludwik Flaszen: Grotowski dla oczu świata był człowiekiem bardzo poważnym, raczej trudnym, zasadniczym. Natomiast w rozmowach ze mną był swobodniejszy i skłonny do autoironii. Myślę, że ja mu dobrze służyłem za piorunochron. Element ironii, niewidocznego, ukrytego humoru należał do jego alchemii twórczej.

Teo Spychalski: Życia i działalności Grotowskiego nie należy oglądać jako zjawiska linearnego. To jest całość strukturalna – to jest okrągłe, to jest sfera, w której gazy cyrkulują sobie w środku. Wszystko jest jednoczesne.

Jairo Cuesta: Mówimy o wizerunku Grotowskiego, o tym, jak kształtował swój wizerunek, o tym, kim był jako człowiek i tak dalej – zajmujemy się jego biografią, ale zapominamy o przesłaniu. A tymczasem to przesłanie jest tu obecne. Jest wyraźne: jest w pismach, w tekstach Grotowskiego; i jest w tych z nas, którzy mieli styczność z Grotowskim.

James Slowiak: Właściwe pytanie to: jak sprawić, żeby przesłanie Grotowskiego nie zostało przesłonięte? […] Nie wiem, czy powinniśmy się spierać o drobiazgi, a nawet o to, jak interpretować słowa Grotowskiego. To, co Grotowski powiedział, jest zapisane; mamy to. Nawet nie chodzi o interpretację – chodzi o wysłuchanie, usłyszenie tego.

Thomas Richards: Grotowski zawsze mówił, że śpiewa okropnie. Tak naprawdę nie zgadzałem się z nim. Parę razy miałem okazję usłyszeć, jak śpiewał – miał niewiarygodną siłę. […] Więc chociaż sam nie śpiewał, miał niezwykłą umiejętność motywowania ludzi do działania, bo to jest źródłem żywego dźwięku.

Publikowane rozmowy pochodzą z międzynarodowej konferencji zorganizowanej przez Instytut Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu i Komitetem Nauk o Kulturze Polskiej Akademii Nauk, która odbyła się w dniach 14–15 stycznia 2010 roku.

POLECONE EKSPRESEM

Jerzy Grotowski, Teksty zebrane
Grotowski – narracje
Spotkania z Jerzym Grotowskim. Notatki, listy, studium
Polski teatr Zagłady
The Unwritten Grotowski. Theory and Practice of the Encounter
Teatro e parateatro come pratiche educative. Verso una pedagogia delle arti
Grotowski, Woman and Contemporary Performance. Meetings with Remarkable Women
Teatr w krainie utopii. Monte Verità, Mathildenhöhe, Hellerau, Goetheanum, Bauha
„Błędne Betlejem” Tadeusza Kantora
Zła pamięć. Przeciw-historia w polskim teatrze i dramacie
Aktor. Animator twórczych procesów
Dwa teatry – dwa światy. Opowieści
Książe. Hamlet Juliusza Osterwy
Raptularz kijowski
Wykłady o teatrze/Лекції про театр
Teatr i teatrologia. Podstawowe pytania
W labiryncie. Theodoros Terzopoulos spotyka Heinera Müllera
Teatr bez teatru. Performanse w Anglii Wschodniej u schyłku średniowiecza
Czym jest teatr?
L’anthropologie théâtrale selon Jerzy Grotowski
„Faust" J.W. Goethego na scenach polskich. Grotowski – Szajna – Jarocki
Ludwik Flaszen, Grotowski & Company
Zygmunt Molik’s Voice and Body Work: The Legacy of Jerzy Grotowski