El príncipe constante/Książę Niezłomny

wstęp i opracowanie Beata Baczyńska
Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław 2009

Książę Niezłomny (Z Calderona de la Barca). Tragedia we trzech częściach Juliusza Słowackiego – przekład siedemnastowiecznego hiszpańskiego dramatu i arcydzieło polskiego romantyzmu – to utwór wyjątkowy, który dzięki Teatrowi Laboratorium stał się źródłem jednego z ważniejszych wydarzeń w historii teatru światowego XX wieku. Przedstawienie dramatu Calderóna – zrealizowane w języku polskim w oparciu o tekst Słowackiego przez Jerzego Grotowskiego i jego aktorów, którego premiera odbyła się w siedzibie zespołu we Wrocławiu w 1965 roku, już na przełomie lutego i marca 1966 roku pokazano w Sztokholmie, Kopenhadze i Oslo. Międzynarodowy rozgłos polskiego Księcia Niezłomnego miał przypieczętować udział zespołu – w czerwcu 1966 roku – w X sezonie Teatru Narodów w Paryżu. Przedstawienie, a przede wszystkim postać don Fernanda w wykonaniu Ryszarda Cieślaka, uznano za ucieleśnienie metody Grotowskiego. (fragment Wstępu)