Ku teatrowi ubogiemu

Opracował Eugenio Barba, przedmowa Peter Brook, przekład z języka angielskiego Grzegorz Ziółkowski, redakcja wydania polskiego Leszek Kolankiewicz

Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław 2007

Teatr musi wreszcie uznać własne swoje granice. Skoro nie może górować nad filmem bogactwem, niech wybierze ubóstwo; skoro go nie stać na rozmach i zasięg telewizji, niech stanie się ascetyczny; skoro mechanika, którą ma do rozporządzenia, nie stanowi żadnej atrakcji, niech zrezygnuje w ogóle z mechanizmów. Wniosek: „święty” aktor w ubogim teatrze – oto formuła, którą należy przyjąć. (fragment rozmowy Jerzego Grotowskiego z Eugeniem Barbą)

Grotowski jest wyjątkowy.

Dlaczego?

Ponieważ, o ile wiem, od czasów Stanisławskiego nikt na świecie nie badał natury aktorstwa, jego znaczenia, jego procesów duchowo-fizyczno-emocjonalnych tak dogłębnie i całkowicie, jak Grotowski.

Nazywa on swój teatr laboratorium. I tak jest rzeczywiście. Jest to ośrodek badań. To być może jedyny teatr awangardowy, dla którego ubóstwo nie stanowi powodu do zaniechania działalności, w którym brak pieniędzy nie usprawiedliwia stosowania nieodpowiednich środków, automatycznie podkopujących wartość doświadczeń. (fragment Przedmowy Petera Brooka)