Cuesta Jairo

(ur. 1951), aktor, reżyser. Urodzony w Kolumbii, studiował na uniwersytecie w Paryżu, gdzie spotkał Jerzego Grotowskiego. Po rozmowie z nim otrzymał zaproszenie do wzięcia udziału w parateatralnym stażu Ver un Mont Parallèle w opactwie La Tenaille. W rozpoczętym wkrótce potem projekcie Teatr Źródeł Cuesta towarzyszył Grotowskiemu jako jego najbliższy współpracownik, biorąc udział w wyprawach na Haiti i do Meksyku, a także uczestnicząc w kolejnych wydarzeniach programu w Polsce, Włoszech i USA. Należał do ekipy realizującej Czuwania. Był jedną z najważniejszych postaci Teatru Źródeł. Po wyjeździe Grotowskiego do Stanów Zjednoczonych, został przez niego zaproszony do udziału w programie Dramat Obiektywny, w którym od marca 1985 objął funkcję Specjalisty Technicznego. By podjąć te obowiązki opuścił zespół przygotowujący pod kierunkiem Petera Brooka inscenizację Mahabharaty. W ramach Dramatu Obiektywnego kierował ćwiczeniami Motions i Watching; należał też do grupy pracującej nad Main Action (zob. Akcja). Po przeniesieniu Grotowskiego do Włoch, pozostał w Stanach Zjednoczonych, pracując gościnnie na tamtejszych uniwersytetach (m.in. reżyseria Końcówki Samuela Becketta na uniwersytecie w Akron). W roku 1992 wraz z Jamesem Slowiakiem założył w Akron w stanie Ohio New World Performance Laboratory, którego współdyrektorem artystycznym pozostaje do dziś, równocześnie pracując w nim jako aktor (m.in. Woyzeck wg Georgia Büchnera, 1998; Hamlet-Maszyna Heinera Müllera, 2000; Love in the Time of Lunatics, 2001; Deathwatch, 2004 i Frankenstein, 2007) i reżyser (Dybbuk, Book of Alice). W latach 2001–2004 zrealizował we współpracy ze stowarzyszeniem „Tratwa”w Olsztynie projekt Gildia. Wraz ze Slowiakiem napisał książkę Jerzy Grotowski (Routledge 2007; wydanie polskie: 2010).