Wyszukiwanie w encyklopedii:

2011-03-27
2014-04-08

Oratorium robotnicze

montaż słowno-muzyczny przygotowany i wyreżyserowany przez Waldemara Krygiera i wystawiony przez zespół Teatru 13 Rzędów z okazji 20. rocznicy powstania Polskiej Partii Robotniczej. Powstał z inicjatywy Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Opolu. Stanowił oficjalnie czwartą Estradę Publicystyczną. Jego premiera odbyła się 27 lutego 1962 w auli Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. W scenariuszu wykorzystano teksty Adama Asnyka, Ludwika Waryńskiego, Franciszka Biedrzyckiego, Samuela Podhajeckiego, Włodzimierza Majakowskiego, Egona Erwina Kischa, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Muzykę skomponował Stanisław Michalak, za wyjątkiem Hymnu, do którego muzykę napisał Zygmunt Konieczny (wówczas student IV roku PWSM w Krakowie). Grała Państwowa Orkiestra Symfoniczna w Opolu. Dyrygent: Stanisław Michalak. Aktorzy: Rena Mirecka, Maja Komorowska, Andrzej Bielski, Ryszard Cieślak, Zbigniew Cynkutis, Antoni Jahołkowski, Zygmunt Molik. Ten okolicznościowy pean na cześć „herosa”, jak w programie określony została PPR, stanowi najjaskrawszy przykład artystycznych kompromisów, do jakich zmuszony był Teatr 13 Rzędów w obliczu pogarszającego się stosunku władz komunistycznych do jego działalności.