Teatr Słońca. Od rewolucji na kozłach do odysei uchodźców

Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2016

Théatre du Soleil, założony w 1964 roku na zasadach spółdzielni, to żywa legenda francuskiej sceny eksperymentalnej. Międzynarodowy zespół, prowadzony przez charyzmatyczną reżyserkę Ariane Mnouchkine w dawnej fabryce amunicji Cartoucherie w Vincennes, umieścił nad swoim wejściem hasła rewolucji francuskiej „Wolność, równość, braterstwo”, jednoznacznie wskazując na swoją prospołeczną orientację i liberalny humanizm jako podstawową wartość. Jednocześnie Teatr Słońca podejmuje palące problemy współczesnego świata na sposób artystyczny, czerpiąc inspiracje dotyczące języka zarówno z dokonań dwudziestowiecznej awangardy teatralnej i filmowej, jak i z konwencji klasycznych teatrów Wschodu. Magdalena Hasiuk w pierwszej w Polsce książce o jego dokonaniach opowiada fascynującą historię zespołu przez pryzmat kolejnych inscenizacji.
Grzegorz Ziółkowski

Ariane Mnouchkine odwołuje się do wielkich swoich poprzedników, spośród których – obok Stanisławskiego, Brechta, Meyerholda – niebagatelne miejsce zajmują nowatorzy francuscy: Jacques Copeau, Charles Dullin, Antonin Artaud, Jean Vilar. Umieszczenie Théâtre du Soleil w tradycji teatru francuskiego jest niekwestionowaną wartością opracowania Magdaleny Hasiuk. Właśnie z tej tradycji, czyli z marzenia Copeau o „deskach na dwóch kozłach, drżących pod stopami młodości, która na nie wybiegnie”, wywiodła ona podtytuł książki: Od rewolucji na kozłach do odysei uchodźców.
Anna Kuligowska-Korzeniewska

Magdalena Hasiuk pokazuje teatr posiadający własną misję. Konstruując swą książkę z opisów kolejnych przedstawień, autorka oddaje głos samemu teatrowi jako medium biorącemu udział w publicznej debacie. A tematyka tej debaty jest rozmaita, poczynając od refleksji nad kluczową dla Europy tradycją, jaką stanowi rewolucja francuska, która wyznacza wejście świata w nowoczesność, poprzez obrazy kształtującej się nowej jedności Wschodu i Zachodu, a kończąc na palącej kwestii uchodźstwa. Książka uświadamia czytelnikom istotny wkład Théâtre du Soleil w przemiany sztuki scenicznej w drugiej połowie XX wieku, a jednocześnie ujawnia twórczy walor teatralnej pracy, o którym najczęściej nie myślimy, skupieni na jej rezultatach.
Dobrochna Ratajczakowa