Wyszukiwanie w encyklopedii:

2011-03-27
2014-04-08

festyny teatralne

wyjazdowe imprezy artystyczno-kulturalne organizowane w roku 1961 przez zespół Teatru 13 Rzędów na terenie Opolszczyzny. Kolejno odbyły się festyny w Kędzierzynie-Koźlu (8–9 IV), w Opolskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego w Opolu (6 V), w Błotnicy (tzw. Wiejski Festyn Teatralny, 9 V) i w Opolskich Zakładach Dziewiarskich w Opolu (21 V). Największy rozmach miał pierwszy z nich, w ramach którego pokazano Misterium-buffo i Siakuntalę. Oba spektakle poprzedzone zostały prelekcjami Grotowskiego, po obu też odbyła się zabawa taneczna, przy czym pierwszego wieczoru wzbogacały ją występy estradowe aktorów. Impreza ta, odpowiednio nagłośniona przez Jerzego Falkowskiego we „Współczesności”, zaowocowała przyznaniem Grotowskiemu, 22 lipca 1961, Nagrody Ministra Kultury i Sztuki za „działalność kulturalno-oświatową w środowiskach młodzieży robotniczej”. Inspiracją dla organizowania festynów była zapewne analogiczna działalność teatru Jeana Vilara, ale nigdy nie osiągnęły one podobnego rozmachu i pozostały inicjatywą krótkotrwałą, stanowiącą, jak się wydaje, przede wszystkim element gry z władzami i część strategii mającej je przekonać, że Teatr 13 Rzędów nie jest elitarny i oderwany od szerokich mas widzów.

Bibliografia: 

Jerzy Falkowski: Sens istnienia herezji, „Współczesność” 1961 nr 10, z 16–31 maja, s. 4.

Tadeusz Hołuj: Ciche brawo, „Życie Literackie” 1961 nr 18, z 30 kwietnia, s. 4.

Jerzy Sykun: Teatr zaangażowany, „Więź” 1961 nr 10, s. 147–150.