Komentarz Katarzyny Woźniak do recenzji Instytucje, czyli poza Grotowskiego

Zwróciłam uwagę na nowy kształt systemu organizacji produkcji widowisk we Włoszech podczas spotkania poświęconego książce System organizacji teatrów w Europie1 w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w marcu bieżącego roku. Reforma, szeroko opisana przez Oliviera Ponte di Pino i Mimmę Gallinę w książce Oltre il decreto. Buone pratiche tra teatro e politica2, weszła w życie w 2015 roku. Według autorów książki stanowi zwieńczenie zabiegów o opiekę instytucjonalną państwa, podejmowanych przez włoskich artystów od ponad półwiecza. Nie poruszałam tego zagadnienia w mojej książce, ponieważ interesowały mnie wyłącznie uwarunkowania instytucjonalne bezpośrednio związane z wyborem Włoch na siedzibę europejskiego ośrodka prac Jerzego Grotowskiego w Pontederze na tle uwarunkowań kulturalnych, artystycznych i instytucjonalnych, które doprowadziły do utworzenia Centro per la Sperimentazione e la Ricerca Teatrale, w ramach którego powstało Workcenter of Jerzy Grotowski.

• 1. System organizacji teatrów w Europie, redakcja Karolina Prykowska-Michalak, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2016.
• 2. Mimma Gallina, Olivier Ponte di Pino: Oltre il decreto. Buone pratiche tra teatro e politica, Franco Angeli, Milano 2016.