Walerij Fokin

ukończył Szkołę Teatralną im. Borisa Szczukina przy Teatrze im. Jewgienija Wachtangowa, a następnie przez piętnaście lat pracował w moskiewskim Teatrze Sowriemiennik. W 1985 roku przejął stery moskiewskiego Teatru im. Marii Jermołowej, który dzięki jego spektaklom stał się jednym z najpopularniejszych miejsc na mapie kulturalnej Moskwy. W latach 1975–1979 wykładał w Rosyjskiej Akademii Sztuki Teatralnej (GITIS), a w latach 1993–1994 pracował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie i Teatrze Toen w Tokio. Prowadził też zajęcia mistrzowskie na kursach reżyserskich w Hiszpanii, Szwecji oraz Bułgarii. W 1991 roku Fokin został dyrektorem naczelnym i artystycznym nowo powstałego Centrum Meyerholda (CIM). W 2010 roku prezydent Rosji uhonorował go Orderem za Zasługi dla Ojczyzny.

Jako dyrektor artystyczny Teatru Aleksandryjskiego w Petersburgu (dawniej Teatru Dramatu im. Aleksandra Puszkina) wyprodukował wiele spektakli. W swojej twórczości sięga po najbardziej bolesne i budzące emocje tematy z historii najnowszej i współczesności Rosji, które przez wiele lat były objęte tabu. Jego przedstawienia, oparte na tekstach zarówno współczesnych, jak i klasycznych – charakteryzuje uniwersalność dramatycznej metafory, głęboka myśl artystyczna, teatralność oraz dążenie do precyzyjnej analizy psychologicznej postaci. W swojej twórczości sięgał do dzieł Nabokowa, Wampiłowa, Rozowa, Albeego i innych mistrzów rosyjskiego i światowego dramatu.