Kris Salata

urodzony w Polsce artysta-badacz, dziekan Szkoły Teatralnej na Uniwersytecie Stanowym Florydy, gdzie wykłada aktorstwo, reżyserię, devised theatre i teorię krytyki na studiach licencjackich, magisterskich i doktoranckich. Doktor teatru i nauk humanistycznych Uniwersytetu Stanforda. Swoją przygodę z teatrem rozpoczął Polsce w latach 1975–1981 jako młody autor tekstów scenicznych i aktor. W 1983 roku wyjechał do Kalifornii, gdzie studiował teatrologię i performatykę. Jego badania skupiają się na teatrze awangardowym oraz na fenomenologicznych, ontologicznych i epistemologicznych aspektach praktyki teatralnej z naciskiem na performans jako poszukiwanie. W ciągu ostatnich dwóch dekad szczegółowo studiował dziedzictwo Jerzego Grotowskiego. Opublikował artykuły i rozdziały na temat Grotowskiego, Stanisławskiego, Kantora, zbiorowej kreacji, współpracy, i był gościnnym redaktorem numeru czasopisma „TDR: The Drama Review” poświęconego Grotowskiemu. W swojej książce The Unwritten Grotowski: Theory and Practice of the Encounter (Routledge 2013) omówił dziedzictwo Grotowskiego i stworzył zręby interdyscyplinarnych studiów nad spotkaniem. Od 2004 roku ściśle współpracuje z Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards.