Tadeusz Nyczek

Rocznik 1946, krakowianin w Warszawie. Polonista, krytyk literacki, teatralny i plastyczny, współpracownik kilkunastu pism, niekiedy ich redaktor. Kierownik literacki paru teatrów, najdłużej warszawskiego Ateneum (2011→), którego był przez jeden sezon dyrektorem artystycznym. Długoletni wykładowca krakowskiej Akademii Teatralnej na Wydziale Reżyserii Dramatu. Były współwłaściciel galerii sztuki w Krakowie „Inny Świat”. Autor kilkunastu książek, m.in. Pełnym głosem. Teatr studencki w Polsce 1970–1975 (1980); Powiedz tylko słowo. Szkice literackie wokół „Pokolenia 68” (1985); Lakierowanie kartofla i inne teksty teatralne (1985); Emigranci (1988); Beksiński (1989); Rozbite lustro. Teksty przy teatrze (1991); Plus nieskończoność. Trzy tercety krytyczne na poezję, teatr i malarstwo (1997); Alfabet teatru dla analfabetów i zaawansowanych (2002, 2005); Kos. O Adamie Zagajewskim (2002); Salon Niezależnych. Dzieje pewnego kabaretu (2008); Jarmark cudów. 30x Szymborska (2015); Nawozy sztuczne dla artystów i sprzątaczek (2015); Nawozy sztuczne dla starców i młodzieży (2021); Do STU razy sztuka (2021); Epitafia dla przyjaciół (2024).

Laureat Nagrody im. B. Sadowskiej (1989) i Nagrody im. K. Wyki za twórczość eseistyczną i krytyczno-literacką (2000). Dwukrotny członek jury Nagrody NIKE (2012–2014, 2021–2023).