Franco Lorenzoni

(ur. w Rzymie w 1953) dziennikarz i korespondent z Portugalii z czasów „rewolucji goździków” w 1974/75. W latach 1978–2018 uczył w szkole podstawowej w Giove, w 1980 roku założył ośrodek Casa Laboratorio Cenci w Amelii (Umbria, Włochy). Czynny w organizacji MCE, Movimento di Cooperazione Educativa, nauczycielskiego oddolnego Ruchu Kooperacji Edukacyjnej, współpracuje z krajami Ameryki Łacińskiej. Autor wielu projektów[MB1] [EB2] , w tym, międzykulturowego projektu badawczego z grupą zagranicznych i włoskich operatorów na temat oralności: „Sztuka opowiadania, sztuka wspólnego życia”, obejmującego dziesiątki szkół i setki nauczycieli. W latach 1999–2019 współpracował z Centrum Szkoleniowym i Dokumentacyjnym w Modenie w celu rozpowszechniania nauki i sztuki narracji w szkołach. W 2013 został członkiem Narodowego Komitetu Naukowego ds. Wdrażania Narodowych Wskazań i Ciągłego Doskonalenia Dydaktyki przez Instytut MIUR/Ministerstwo Edukacji, Uniwersytetów i Badań Naukowych. W 2021 roku otrzymał tytuł honoris causa w dziedzinie edukacji podstawowej Uniwersytetu Bicocca w Mediolanie i tytuł honoris causa Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu w Palermo. Autor i współautor wielu publikacji, współpracuje z czasopismami włoskimi takimi jak „Internazionale”, „La Vita Scolastica”, „Lo straniero”, „Gli Asini”.