Ewa Bal

profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i kierownik Pracowni Badań nad Praktyk Wiedzo-Twórczych Kultur Lokalnych na Wydziale Polonistyki. Jej wczesne badania koncentrowały się na teatrze i dramacie włoskim i zaowocowały dwiema monografiami: In the Footsteps of Harlequin and Pulcinella. Mobilność kulturowa i lokalność teatru (wyd. polskie 2017, wyd. angielskie Peter Lang 2020) oraz Cielesność w dramacie. Teatr Piera Paola Pasoliniego i jego możliwe kontynuacje (2007). Była także redaktorką i tłumaczką na język polski trzech antologii włoskiego dramatu współczesnego (w tym wielu pisanych w regionalnych dialektach) oraz antologii polskiego dramatu współczesnego w języku włoskim (2007). Obecnie zajmuje się głównie kwestiami niesprawiedliwości epistemicznej i lokalnych wiedz oraz praktyk twórczych w Europie Środkowej i Wschodniej. Jej badania obejmują dekolonialne praktyki performatywne na Globalnym Wschodzie, globalne i lokalne wymiary mobilności kulturowej w sztukach performatywnych oraz dramaturgie i performanse mniejszości kulturowych. Ostatnio kierowała pracami międzynarodowej polsko-ukraińskiej grupy badawczej na Uniwersytecie Jagiellońskim „Wiedze lokalne w teatrze i performansie ostatnich dwóch dekad w obliczu niesprawiedliwości epistemicznej. Perspektywa polska i ukraińska”, której efekty naukowe można znaleźć w czasopismie „Critical Stages” (2023/28). Obecnie pracuje nad monografią Feminist Imagining in Polish and Ukrainian Theatres (jako współautorka, publikacja w 2025) oraz Against Groundlessness. Ethonostalgias and Ethnofuturism in 21st-Century Theatre and Performance (tytuł roboczy). Współredagowała również kilka zbiorowych monografii poświęconych teorii performansu, w tym ostatnio z Mateuszem Chaberskim: Situated Knowing: Epistemic Perspectives on Performance (2021) oraz kilka tomów z serii Nowe Perspektywy – Performatyka.